Schon de Spannung vorhär is
enne Wonne ganz gewiß.
Scheen gebutzt gommt‘s Bubligum
un sucht nach sein Blatze rum.
Immer voller wär‘n de Reihn,
geener baßt mähr zwischen nein.
Dichtgedrängt guckt Gobb an Gobb
munter vom olymbschen Dobb.
Horch, se bimmeln ´s erschtemal!
Schon holt ausm Fudderal
mancher jetzt sei Obernglas.
(Wär geens hat, dähr läßt den Spaß.)
Hinterm Vorhang wird gestrickt,
damit nachhär alles glickt.
Festgemacht wärn de Gulissen,
die uns Illusion gähm missen.
Zweetes Glingelzeichen deent,
un mei linker Nachbar meent:
„Wollnse ooch emal ´s Brogramm?“
Also läsen mirsch zusamm.
Eene Dame schrääch vor mir
wickelt aus e Stick Babier
e Bongbong un labt sich dran.
Da geht‘s dritte Bimmeln an.
Alle Diern wärn zugeklinkt.
Bloß e Lämbchen schwach noch blinkt.
Gleich gricht de Geduld ihrn Lohn.
Guck, dr Vorhang wackelt schon.